Matką głupców

zwą cię
straceńcy losu

i bogowie pomarli
czekając na ciebie

grzebali cię równo
piewcy twojej chwały
wznosili modły
licząc, że nie wrócisz

czytano traktaty
w uniwersyteckich aulach
ucząc się ciebie
jak wiersza na pamięć

z ust kaznodziejów
lałaś się jak strumień
zbyt zimny rwący
by się w nim wykąpać

bardowie ulic
wplatali cię w dźwięki
próbując sprzedać
lekki łatwy produkt

ty zwinna wiotka
wciąż przemykasz szybko
tych tylko szukając
co cię chcą wysłuchać

tęsknoto za tym
co nam ulatuje
zwiastunko tego
co jeszcze przed nami

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.